Hoe belangrijk het is om serieus aandacht te besteden aan een advies van de bedrijfsarts blijkt wel weer uit de uitspraak van de kantonrechter Utrecht van 11 april 2013.
Een werkneemster was al ruim 20 jaar werkzaam bij haar werkgeefster. Het functioneren van de werkneemster was zonder noemenswaardige problemen verlopen. In de loop van 2012 ontstonden problemen tussen de werkneemster en haar nieuwe leidinggevende. Dat er problemen waren, blijkt onder meer uit de e-mails en schriftelijke communicatie.
De werkneemster heeft zich ziek gemeld. De bedrijfsarts oordeelde dat er geen sprake was van arbeidsongeschiktheid. Wel was er sprake van werkgerelateerde problematiek, te weten knelpunten in de communicatie. De bedrijfsarts adviseerde de werkgever zo spoedig mogelijk in gesprek te gaan met de werkneemster onder begeleiding van een onafhankelijke derde om de werkgerelateerde knelpunten te bespreken en afspraken te maken voor de toekomst. De werkgever volgde het advies niet op, waarna allerlei aanvullende problemen ontstonden. Zo werd het loon opgeschort omdat de werkgever meende dat de werkneemster ten onrechte niet op het werk verscheen. De werkneemster en ook de werkgever hebben een deskundigenoordeel bij het UWV gevraagd. De gesprekken en tot tweemaal toe een mediationtraject leverden ook niet het gewenste resultaat op. De werkneemster diende uiteindelijk bij de kantonrechter Utrecht een verzoekschrift tot ontbinding van de arbeidsovereenkomst in.
De kantonrechter oordeelde dat er sprake was van een verstoorde vertrouwensrelatie waardoor de arbeidsovereenkomst diende te worden ontbonden. Een verstoorde vertrouwensrelatie was aan beide partijen toe te rekenen. Maar de kantonrechter meende dat toch aan de werkgever het grootste verwijt was te maken van het ontstaan en de escalatie van het arbeidsconflict. Het had onder meer op de weg van de leidinggevende van de werkneemster gelegen om meer aandacht aan de problemen van de werkneemster te besteden. Ook was de verhouding met de werkneemster onnodig op scherp gezet door te dreigen met maatregelen.
Daarnaast meende de kantonrechter dat waar de bedrijfsarts al in een vroeg stadium had geconstateerd dat er sprake was van een arbeidsconflict, het op de weg van de werkgeefster had gelegen om overeenkomstig het advies van de bedrijfsarts een onafhankelijke derde in te schakelen teneinde de knelpunten in de arbeidsrelatie met elkaar te bespreken. Door een vroegtijdige mediation had de lucht tussen partijen kunnen worden geklaard volgens de kantonrechter.
Mede vanwege het negeren van het advies van de bedrijfsarts meende de kantonrechter dat de verstoring van de arbeidsrelatie in overwegende mate aan de werkgever was te wijten, waardoor een vergoeding aan de werkneemster werd toegekend van 50.000 euro, zijnde ongeveer een vergoeding gebaseerd op een c-factor van 1,5.
Het is dus zaak om het advies van de bedrijfsarts serieus te nemen, naast dat de werkgeefster serieus aandacht dient te besteden aan de klachten en persoonlijke omstandigheden van een werknemer.